แคลเซียมเป็นธาตุอาหารรองแต่มีความสำคัญต่อพืชไม่แพ้ธาตุอาหารหลักอย่างไนโตรเจน ฟอสฟอรัส และโพแทสเซียมเลย แต่ที่ถูกจัดให้เป็นอาหารรองเนื่องด้วยเพราะปริมาณธาตุแคลเซียมซึ่งเป็นองค์ประกอบส่วนหนึ่งของดินมีอยู่มากเพียงพอแล้ว ไม่เหมือนกับสามธาตุหลักที่ละลายเป็นในดินไม่เพียงพอแต่พืชต้องการในปริมาณที่มาก เว้นแต่ในดินที่มีความเป็นกรดสูงและดินเหนียวจะทำให้พืชดูดธาตุนี้ไปใช้ได้ยาก ทำให้ต้นพืชขาดธาตุนี้ได้นั่นเอง

     หน้าที่ของธาตุแคลเซียมต่อต้นพืช คือ การแบ่งเซลล์จำพวกเนื้อเยื่อเจริญทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นปลายยอด ปลายราก ใบอ่อน รวมถึงส่งผลต่อการแตกตาของกิ่งอ่อน ตาดอก และการเจริญของดอกและผลด้วย นั่นเพราะธาตุแคลเซียมเป็นส่วนหนึ่งของผนังเซลล์พืชที่เรียกว่า “แคลเซียมเพคเตต” ซึ่งมีส่วนอย่างมากในการป้องกันการเข้าทำลายของโรคและแมลง หากขาดธาตุนี้ไปจะทำให้พืชเกิดอาการยอดเหลืองหรือไหม้จากปลายยอดเข้าหาโคน เกิดจุดสีน้ำตาลที่เส้นกลางใบและขอบ ใบอ่อนม้วนงอและขาดเป็นริ้วๆ ทำให้ต้นพืชชะงักการเจริญเติบโต ใบร่วงอย่างรวดเร็ว และต้นตายไปในที่สุด นอกจากนี้ยังอาจทำให้ขาดธาตุโพแทสเซียม เนื่องจากแคลเซียมมีส่วนช่วยให้พืชดูดธาตุโพแทสเซียมไปใช้นั่นเอง

     วิธีแก้อาการขาดธาตุแคลเซียม อยู่ที่การปรับปรุงดินและปรับสมดุลความเป็นกรดด่างให้อยู่ในระดับ pH 6 -7 ซึ่งเป็นช่วงที่พืชสามารถดูดธาตุชนิดนี้ไปใช้งานได้ดี ส่วนการปรับสภาพดินให้ใช้ปูนขาว หรือปูนมาล หรือเปลือกหอยเผาหรือป่น โรยผสมไปในดิน เลือกใช้เพียงอย่างใดอย่างหนึ่งก็ได้